Sebelum saya terjumpa buku ini, saya tidak tahu pun siapa presiden Korea sebelum ini dan juga sekarang. Sebut Korea, mesti orang ingat KPOP. Saya tak merancang pun untuk beli buku ini. Sebenarnya pada 30 November 2020 merupakan hari terakhir operasi kedai buku Popular di Avenue K (banyak kedai tutup disebabkan covid). Jadi mereka telah membuat jualan besar besaran untuk buku berbahasa Inggeris. Ada yang RM 10 untuk 5 biji dan RM 20 untuk 5 biji. Murah kan? Jadi saya tak melepaskan peluang untuk memborong buku walaupun saya kurang membaca buku bahasa Inggeris sebenarnya.
Berbalik kepada buku ini, President Lee Myung Bak sebelum
menjadi president adalah bekas CEO Hyundai, antara syarikat gergasi di Korea
Selatan. Beliau lahir dalam keluarga susah dan sempat merasai suasana perang
saudara antara Korea Utara-Korea Selatan.
Kehidupan beliau di zaman kanak-kanak hinggan masuk ke zaman
universiti sangat miskin dan susah. Saya yang membaca buku turut terasa dan
terbayang bayang akan kesempitan hidup, makanan yang dicatu dan kepenatan
bekerja sambil belajar sejak zaman kecil. Sehingga beliau tidak layak untuk
masuk latihan tentera disebabkan keadaan fizikal dan kesihatan yang tidak
memuaskan. Namun beliau tidak berputus asa untuk belajar sehingga berjaya masuk
kolej, terlibat dengan aktivis sehingga masuk penjara dan kemudian diterima
masuk kerja di Hyundai yang ketika itu belum lagi terkenal.
Beliau bermula dari bawah di Hyundai. Tapi disebabkan sifat
yang tidak mudah putus asa, sentiasa ada idea yang bernas serta tegas berpegang
pada prinsip yang benar menyebabkan beliau menjadi orang kepercayaan bos dan
naik pangkat dengan cepat. Sehinggalah beliau mengambil keputusan untuk
berundur dari Hyundai dan memasuki dunia politik. 27 tahun berkhidmat dengan Hyundai, pelbagai
coretan menarik diceritakan tentang usahanya dan ideanya untuk membawa Hyundai
pergi lebih jauh ke peringkat antarabangsa.
Saya suka membaca bab tentang hubungannya dengan Tun
Mahathir. Mereka mengenali satu sama lain semasa Tun M masih lagi seorang
timbalan dan beliau sendiri masa itu masih lagi President Hyundai. Hyundai
merupakan syarikat yang terlibat dengan pembinaan jambatan Pulau Pinang. Asalnya
Hyundai bukanlah syarikat pilihan untuk mengendalikan projek pembinaan
Jamabatan Pulau Pinang. Tapi bila Tun M naik menjadi PM selepas kematian Tun
Hussein Onn, Tun M cuba merombak balik segala projek dan organisasi politik
masa itu dengan konsep politik bersih atau bebas rasuah. Lalu syarikat pilihan
untuk projek jambatan Pulau Pinang sebelum ini yang terlibat dengan rasuah
dibatalkan dan Hyundai menjadi pengganti.
President Lee sememangnya seorang yang sangat kuat bekerja.
He cannot recall any memory that he’s not working. Beliau mengakui kesibukannya
berkerja menyebabkan masanya bersama keluarga sangat kurang. Tapi itu tidak
bermakna beliau mengabaikan keluarganya. Apa yang beliau lakukan ialah beliau
sentiasa meminta jadual dan rutin harian anak-anak daripada isterinya. Seperti
jadual kelas, perperiksaan dan dengan siapa anaknya berkawan. Jadi apabila
beliau berurusan di luar negara, beliau akan sentiasa mengambil masa untuk
menghubungi anaknya dan bertanyakan tentang aktivit seharian mereka. Ini
menyebabkan anak-anaknya merasakan ayahnya sentiasa mengambil berat akan mereka
walapun tidak berjumpa secara bersemuka.
Perjalanan beliau dalam politik juga ada turun naik. Saya
tertarik dengan satu kisah dimana beliau menarik diri daripada dunia politik
(belum menjadi presiden lagi) disebabkan isu tertentu. Beliau menceritakan bahawa Tun M juga ada melalui saat seperti
itu, tetapi Tun M tidak pernah berhenti belajar. Tun M akan bawa pen dan
kamera, kemudian berkunjung ke luar negara sambil melawat mana-mana kilang besar
untuk merakam dan mendapatkan idea untuk membangunkan negara dan masyarakat
secara global. Apabila pulang dan kembali ke politik, Tun M terus
mangaplikasikan apa yang dipelajarinya sebelum ini. Secara peribadi, ini salah
satu sifat Tun M yang saya kagum. Sentiasa belajar dan mempunyai pandangan yang
jauh sehingga boleh mengubah sebuah negara yang bernama Malaysia.
Jadi beliau memutuskan untuk pergi ke US untuk belajar
sambil melawat kawasan di sana untuk mendapatkan idea. Balik sahaja ke Korea,
beliau sudah mempunyai idea yang jelas untuk membangunkan Korea masa itu. Tidak
lama selepas itu, beliau menjadi President Korea yang ke -17. Bandar Seoul yang
ada di Korea sekarang adalah hasil idea yang beliau dapat semasa melawat bandar
Boston, US.
President Lee going through such a long journey. Siapa yang
pernah terfikir seorang budak yang sangat miskin dan sentiasa kelaparan berjaya
keluar dari kepompong itu dengan melalui pelbagai fasa kehidupn yang mencabar.
Semua itu tidak akan terhasil tanpa keazaman yang kuat dan yang penting
sentiasa belajar.
Sebut pasal belajar, saya nak tutup penulisan ini dengan
memetik sedikit kata-kata Ustaz Mohd Pahrol Juoi dalam bukunya Pesan Hati Untuk
Hati:
‘Dengan membaca, seseorang akan dicorakkan ke arah yang
lebih baik.
When you stop learning, you stop reading.
Apabila kita berhenti belajar, kita berhenti memimpin.
Setiap orang ialah pemimpin. Sekurang-kurangnya kepada diri sendiri. Jadi
apabila seseorang mula membaca ia sebenarnya bukan setakat membaca, malah dia
sedang memimpin. Leaders are learners! Pemimpin ialah orang yang sentiasa
belajar.
No comments:
Post a Comment